نگین هفت سنگ چاکرا کوچک N3074

چاکراها

مراکز و کانونهای مدورانرژی‌ در بدن اثیری انسان هستند. چاکراها به مدارهای انرژی مربوطند که به موازات مغز در اطراف ستون فقرات قرار دارند. چاکراها در بر گیرنده و گرد آورنده هاله های انرژی (پرانا) موجود در فضا هستندکه انرژی منتقل کرده و جریان می دهند. هر چاکرا با بخش و عضو خاصی از کالبد ارتباط دارد و انرژی لازم برای عملکرد آنرا تولید میکند.
هر چاکرا مربوط به جنبه های خاصی از رفتار و رشد انسانی است.
چاکراهای پایینی با عواطف و نیازهای اصلی بدن مربوطند و دارای فرکانس پایینتری هستند و طبیعت خشن تری دارند.

انرژی چاکراهای بالایی با فرکانس بالا و مربوط به اهداف و قوای معنوی و ذهنی متعالی است.
مسدود شدن جریان انرژی در چاکراها میتواند در جسم، ذهن و روح عدم تعادل ایجاد کند. چاکراها تحت هرتاثیر خارجی واکنش نشان میدهند، گشوده وباز یا جمع و بسته میشوند. در شفابخشی که با پاکسازی چاکراها و تعادل بخشیدن به آنها صورت می گیرد و در روشهای مراقبه، پاکسازی انرژیهای پایین و هدایت آنها به سمت بالایی ست.
به تعبیری دیگر در بدن هرموجود زنده مناطقی برای دریافت انرژی الهی وجود دارد که به این مناطق چاکرا می گویند.
اين مراكز امكان جريان يافتن انرژي به داخل و خارج از بدن را فراهم آورده و برای كنترل اين جريان دارای مكانيسم های تنظيم كننده می باشند.
ساقه لوله ای شكل چاكراها به يك مجرای اثيری در نزديكی ستون مهره ها پيوند میشود. اين مجرا چاكرا ها را به هم پيوند می دهد و اين امكان را فراهم میاورد تا انرژی ورودی به يك چاكرا عمل اورده شده و به چاكرای ديگر فرستاده شود. ضمن انكه جريان در مجرای اثيری به سمت بالا سير می كند اين انرژی ها به تدريج پالوده ترمیشوند. اين نقاط ِ پيوند همچنين از طريق غدد درون ريز در كالبد خاكی راهی ايجاد می كنند.
انرژی های ورودی به اين راه بر اندام های مجاور تاثير مهمی دارد.

چاکرای اول (پایه ستون فقرات)
تمام سنگ های قرمز : یاقوت، مرجان، یاقوت کبود، سنگ یشم، بلادستون و …

چاکرای دوم (طحال – دستگاه تولید مثل)
تمام سنگ های نارنجی : کارنلیین، اوپال آتشین (یشم و عقیق آتشین)، سنگ یشم نارنجی و …

چاکرای سوم (ناف و سولرپلکسوس – دستگاه گوارش – غده فوق کلیوی)
تمام سنگ های زرد و طلایی : توپاز (یاقوت زرد)، سیترین، کهربا و …

چاکرای چهارم  (قلب – دستگاه گردش خون – سیستم ایمنی – سیستم لنفاوی)
تمام سنگ های سبز : زمرد، تورمالین سبز، مالاکایت، جید، کرایزوپریز، دایوپتیز، پریدات، اون تورن، عقیق خزه ای، یشم سبز و …

چاکرای پنجم (مرکز گلو – دستگاه تنفس)
(ابراز وجود – خلاقیت – اعتماد به نفس – احترام به خود – کارآیی) تمام سنگ های آبی : سفیر، لپیس لازولی، توپاز آبی(یاقوت آبی)، اکوآمارین، فیروزه، کرایزکولا و …

چاکرای ششم (چشم سوم یا غده هیپوفیز)
(دیدن درونی و بیرونی – سیستم عصبی – غدد مترشحه داخلی) تمام سنگ های نیلی : اندیگو، سفیر نیلی، آزورایت و …

چاکرای هفتم (تاج سر یا غده مخروطی)
(صنوبری) تمام سنگ های بنفش : آمتیست، فلورآیت و …

چاکرا چیست ؟

چاکرا واژه‌ای سانسکریت به معنای چرخ است. واژه چاکرا در اصل کاکرا بوده که در فرهنگ هند باستان و زبان سانسکریت به معنی چرخ یا خورشید می‏باشد و به ۶۰۰ تا ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح برمی‏گرد. اشاره به چاکرا در نوشته ‏های هند باستان به سال ۲۰۰ پیش از میلاد باز می‏گردد که به عنوان مراکز احساس یا هوشیاری جسمی از آن ها یاد شده است.
بر باور طب هندی (آیورودا) در کالبد انسان مراکزی وجود دارد که به آنها مراکز انرژی یا «چاکرا» گفته می‌شود.

چاکراها یا مراکز انرژی در حال چرخش هستند و بخش‌های بسیار مهمی از کالبد انرژی محسوب می‌شوند.
چاکرا ها در بدن انسان در واقع چرخه های انرژی هستند و انرژی از طریق این چاکراها به درون ما جریان می یابد و بین ما و جهان به چرخش در می آید. انرژی موجود در هر چاکرا بر قسمت خاصی از بدن تأثیر می گذارد و در صورت انسداد آن چاکرا و به هم خوردن تعادل انرژی در آن همان قسمت خاص از بدن تحت تأثیر قرار میگیرد. بنابراین چاکراهایی باز، قوی و پر انرژی باعث به جریان در آمدن انرژی حیات در بدن و احساس سلامت و شفا میگردد و جذب، گوارش و توزیع ( انرژی حیاتی ) در بخش‌های مختلف بدن بر عهده آنهاست. به عبارتی از دیدگاه جریان و تاثیرات انرژی حیاتی چاکراها مسئولیت درست کار کردن کالبد جسمانی و اعضای مختلف آن را برعهده دارند.