در این مطلب قصد داریم تا به بررسی دلایل احساسِ سنگینی و خستگی بدن بپردازیم:
کمبود خواب:
تحقیقات حاکی از آن است که هشت ساعت خواب میتواند ۳۵ درصد ذخیرهی انرژیِ روزانه برای تمام مدت بیداری را تامین کند. نظریه ذخیره انرژیِ خواب نشان میدهد که هدف اصلی خواب، کاستن از میزان مصرف انرژی فرد در طول اوقات روز و شب است.
کمبود ورزش:
وقتی انرژی شما کم باشد، طبیعتاً انگیزه ورزش کردن ندارید. با این حال اگر با وجود کمبودن انرژی ورزش کنید، به طرز شگفتانگیزی سطح انرژیتان بالا میرود. در واقع هر نوعی از ورزش یا فعالیت فیزیکی منجر به بالارفتن ضربان قلب و جریان خون میشود، به علاوه اندورفین را در بدن آزاد میکند که در اثر آزادسازی آن سطوح انرژی بالا میرود. به طور کلی ورزش قلب را قوی میکند و استقامت را بالا میبرد.
تغذیه و آبرسانی ضعیف:
بدن انسان اساسا از آب (۶۰ درصد) تشکیل شده است؛ بنابراین به صورت طبیعی کمبود آب از میزان انرژی میکاهد. طبق مطالعات انجامشده، مغز و قلب متشکل از ۷۳ درصد آب و ریهها متشکل از حدود ۸۳ درصد آب هستند. پوست حاوی ۶۴ درصد آب، ماهیچهها و کلیهها حاوی ۷۹ درصد آب و حتی استخوانها هم آبدار (۳۱ درصد) هستند. اگر شما به میزان کافی آب مصرف نکنید بدون شک علاوه بر کمشدن سطح انرژیِ بدن و خستگی با مشکلات دیگری هم مواجه خواهید شد.
در خصوص تغذیه، یک روش نسبتاً متعارف، اجتناب از مصرف بیش از حد «شکر» است. مصرف بیش از حد شکر میتواند به بدن و مغز آسیب برساند و معمولاً موجهای کوتاهی از انرژی را به بار میآورد که در پی آن گیجی ذهنی و خستگی فیزیکی را هم به همراه دارد. به طور کلی، نوشیدنیهای قنددار، آبنبات و شیرینیها خیلی سریع مقادیر زیادی سوخت (قند) را وارد خون میکنند.
کربوهیدراتهای پیچیده، چربیهای سالم و پروتئین به زمان بیشتری برای هضمشدن نیاز دارند تا گرسنگی شما را برطرف کنند؛ بنابراین طبیعی است سطوح انرژی را پایین آورند.
استرس:
استرس سبب میشود بدن هورمون کورتیزول را آزاد کند؛ هورمونی که توسط غدد فوق کلیوی تولید میشود. آزادسازی این هورمون منجر به خستگی کلیهها میشود که از نشانههای آن خستگی، مه مغزی (اختلالات فکری)، سقوط (یا تصادم) متناوب در طول روز و بسیاری نشانههای دیگر است.
افسردگی یا اضطراب:
معمولا افسردگی و اضطراب با استرس همراه هستند و متاسفانه در جامعهی ما نادیده گرفته میشوند؛ در حالی که میلیونها انسان نشانههای افسردگی و اضطراب دارند. بسیاری از کسانی که افسرده هستند نشانههایی از قبیل کمبود انرژی و اشتیاق و به طور کلی نداشتن میل و انگیزهی برخاستن از بستر را دارند. اینها شرایطی هستند که باید به دقت بررسی کنید و در صورت داشتن آنها، برای برطرف کردنشان اقدام کنید.
کمکاری غدهی تیروئید:
به بیان ساده کمکاری تیروئید هنگامی ایجاد میشود که غدهی تیروئید نتواند به اندازهی نیاز بدن هورمون تولید کند. این وضعیت سبب کندشدن متابولیسم (سوختوساز بدن) میشود. این بیماری میتواند منجر به ایجاد حس خستگی یا حتی اضافهوزن شود. یک درمان رایج برای کمکاری غدهی تیروئید، درمان جایگزینی هورمون است.
ازدیاد کافئین:
به طور کلی مصرف بیش از حد کافئین میتواند غدهی فوق کلیوی را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه سطح انرژی را پایین آورد و منجر به سقوط (تصادم) اتفاقی شود.
.